19 دی سالروز حماسه مردم شریف قم گرامی باد
قیام ۱۹ دی تجمع و راهپیمایی مردم و طلاب شهر قم در سال ۱۳۵۶ش، در اعتراض به انتشار مقاله «ایران و استعمار سرخ و سیاه» در روزنامه اطلاعات که در بخشی از آن مطالبی علیه امام خمینی بیان شده بود. این اعتراض از ۱۸ دی آغاز و تا ۲۰ دی به طول انجامید و اوج آن در ۱۹ دی رخ داد. قیام ۱۹ دی سرآغاز سلسه حرکت‌های اعتراض‌آمیز مردم علیه نظام پادشاهی پهلوی دانسته شده که منجر به انقلاب اسلامی ایران شد.
زمینه اصلی این قیام، چاپ مقاله «ایران و استعمار سرخ و سیاه» بود. در این مقاله امام خمینی عامل ارتجاع (پسرفت) و مسئول خون‌های ریخته شده در واقعه پانزده خرداد شمرده شد. هدف از انتشار این مقاله را تخریب چهره امام خمینی دانسته‌اند. از دیگر زمینه‌ها و عوامل قیام ۱۹ دی، مرگ مشکوک سید مصطفی خمینی و همچنین فضای باز سیاسی دانسته شده که از اواسط سال ۱۳۵۵ش در ایران آغاز شده بود.
حرکت‌های اعتراضی مردم از ۱۸ دی آغاز و در عصر نوزدهم به خشونت کشیده شد و طبق آمار رسمی حکومت پهلوی شش تن کشته شدند. برخی مراجع تقلید و گروه‌های ملی و مذهبی کشتار معترضان را محکوم کردند. مراسم چهلم شهدای قیام ۱۹ دی در تبریز نیز به خشونت کشیده شده و ده‌ها نفر کشته شدند. برگزاری مراسم چهلم شهدای هر کدام از وقایع، سبب کشته‌شدن شماری دیگر می‌شد و زمینه برای حوادث تازه‌ای در چهلم بعدی فراهم می‌شد.
قیام ۱۹ دی را باعث تقویت جنبه اسلامی انقلاب و مطرح‌شدن امام خمینی به‌عنوان رهبر انقلاب اسلامی در مبارزه با حکومت پهلوی دانسته‌اند. پس از این واقعه، مخالفت با نظام پهلوی از گروه‌هایی خاص به توده مردم گسترش یافت و میان عالمان شیعه ایران وحدتی نسبی برقرار شد. کتاب‌هایی مانند «جایگاه قیام ۱۹ دی ۱۳۵۶ در پیروزی انقلاب اسلامی» و «حماسه ۱۹ دی قم ۱۳۵۶» در موضوع قیام ۱۹ دی منتشر شده است.
اهمیت و جایگاه
قیام ۱۹ دی ۱۳۵۶ش سرآغاز سلسله حرکت‌های اعتراض‌آمیز مردم ایران علیه نظام پادشاهی پهلوی بود،[۱] از این تظاهرات، به‌عنوان شروع مرحله‌ای جدید در نهضت اسلامی،[۲] و عامل شتاب در جریان انقلاب[۳] یاد شده است.
یکی از عوامل شتاب انقلاب پس از ۱۹ دی، مراسم‌ها و تظاهرات‌های پی‌درپی پس از واقعه ۱۹ دی دانسته شده است.[۴] مراسم چهلم شهدای قیام ۱۹ دی در تبریز و مراسم چهلم شهیدان واقعه تبریز در یزد،[۵] تهران، مشهد، اصفهان و شیراز برگزار شد. برگزاری مراسم چهلم هر کدام از وقایع، سبب کشته‌شدن شماری دیگر می‌شد و زمینه برای حوادث تازه‌ای در چهلم بعدی فراهم می‌گشت.[۶] پس از یک سال و یک ماه، در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ش نظام پادشاهی پهلوی سقوط و انقلاب اسلامی پیروز شد.[۷]
۱۹ دی در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران، «قیام خونین مردم قم» نامگذاری شده است.[۸] هر سال به مناسبت این روز، گروهی از مردم قم با سید علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ایران دیدار می‌کنند.[۹]
انتشار مقاله ایران و استعمار سرخ و سیاه
عامل اصلی قیام ۱۹ دی، انتشار مقاله‌ای با عنوان «ایران و استعمار سرخ و سیاه» در روزنامه اطلاعات بود.[۱۰] این مقاله به مناسبت روز کشف حجاب و نزدیکی سالگرد انقلاب سفید در ۱۷ دی ۱۳۵۶ش به چاپ رسید.[۱۱] نام نویسنده احمد رشیدی مطلق بود که آن را مستعار دانسته‌اند.[۱۲] به‌گفته سر آنتونی پارسونز[یادداشت ۱]، سفیر سابق انگلیس در ایران، با توجه به سلسله مراتب تصمیم‌گیری در حکومت پهلوی، تصمیم به نگارش و انتشار این مقاله از طرف شخص محمدرضا پهلوی یا ساواک (سازمان اطلاعات و امنیت کشور) یا هیئت دولت بوده است.[۱۳]
هدف از این مقاله را تخریب چهره امام خمینی و ایجاد اختلاف میان روحانیان سنتی که درگیری کمتری با حکومت پهلوی داشتند و روحانیان مخالف حکومت پهلوی دانسته‌اند.[۱۶]
علاوه بر چاپ این مقاله، عوامل دیگری را نیز در شکل‌گیری این قیام تأثیرگذار دانسته‌اند: درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی فرزند امام خمینی[۱۷] حدود سه ماه قبل از قیام ۱۹ دی، در ۱ آبان ۱۳۵۶ش، در نجف [۱۸] که حامیان امام خمینی حکومت پهلوی را مسئول قتل مصطفی خمینی معرفی می‌کردند.[۱۹]
یکی دیگر از زمینه‌های قیام ۱۹ دی را فضای باز سیاسی دانسته‌اند که شامل آزادی شماری از زندانیان سیاسی و آزادی عمل بیشتر سخنرانان دینی می‌شد.[۲۰]
شرح واقعه
اوج قیام ۱۹ دی عصر ۱۹ دی ۱۳۵۶ش در قم رخ داد.[۲۱] معترضان شامل طلاب و بازاریان قم[۲۲] و نیز گروهی از بازاریان و دانشگاهیان تهران[۲۳] بودند. حسین نوری همدانی که در آن زمان یکی از مدرسان و مجتهدان قم بود، در منزل خود برای معترضان سخنرانی کرد. جمعیت حاضر پس از سخنرانی به سمت چهارراه بیمارستان (چهارراه شهدای کنونی) حرکت کردند؛ شعارهای معترضان «مرگ بر حکومت یزیدی» و «درود بر خمینی» بود.[۲۴] پس از آن میان تظاهرکنندگان و نیروهای حکومت پهلوی درگیری به وجود آمد.[۲۵] در نزدیکی چهارراه بیمارستان تیراندازی شد و شماری از تظاهرکنندگان کشته و زخمی شدند.[۲۶]
بازاریان قم در صبح ۱۹ دی، اعلامیه‌ای در حمایت از حوزه و مرجعیت امام خمینی صادر کرده و بازار را تعطیل کردند. حرکت بازاریان به‌سمت حرم حضرت معصومه(س) و همراهی طلاب با آنان، باعث تعطیلی درس‌های حوزه در این روز نیز شد. تظاهرکنندگان به خانه برخی مراجع تقلید و مجتهدان وقت[یادداشت ۴] رفتند و آنها برای تظاهرکنندگان سخنرانی کردند.[۳۰] روز ۲۰ دی نیز گروهی از مردم در منزل سید محمدرضا گلپایگانی، مرجع تقلید، تجمع کردند که با حضور پلیس به درگیری و خشونت کشیده شد.[۳۱]
آمار جمعیت، کشته و زخمی‌ها
بر اساس گزارش ساواک، شمار تظاهرکنندگان حدود ده هزار نفر بوده است.[۳۲] روزنامه اطلاعات در ۲۰ دی، تعداد کشته‌شدگان را شش تن و شمار زخمی‌ها را نه تن گزارش کرده است.[۳۳] به‌گفته سید حسین موسوی تبریزی از دست‌اندرکاران تظاهرات نیز، شمار مجموع شهیدان و مجروحان پانزده تن بوده است.[۳۴] البته در منابع غیررسمی، از «گروه زیادی»[۳۵] «هفتاد تا سیصد»[۳۶] و «ده‌ها» شهید[۳۷] سخن گفته شده است. بیشتر شهیدان واقعه ۱۹ دی در قبرستان بقیع قم دفن شدند.[۳۸]
واکنش‌ها
قیام ۱۹ دی واکنش‌هایی را در پی داشت؛ حکومت پهلوی ۲۵ یا ۲۷ تن از معترضان را از قم تبعید کرد.[۳۹] برخی از مراجع تقلید مانند سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی در ۲۲ دی، قتل معترضان در واقعه ۱۹ دی و محتوای مقاله ایران و استعمار سرخ و سیاه را محکوم کردند.[۴۰] همچنین برخی از گروه‌های سیاسی کشته شدن معترضان در روز ۱۹ دی را محکوم کردند.[یادداشت ۵][۴۱] سید احمد خوانساری از مراجع تقلید، در برابر انتشار مقاله و نیز واقعه ۱۹ دی واکنشی نشان نداد.[۴۲]
امام خمینی که در آن زمان، به نجف تبعید شده بود، در ۲ بهمن به مناسبت قیام ۱۹ دی پیامی صادر کرد. ایشان در این پیام واقعه ۱۹ دی را ادامه قیام ۱۵ خرداد دانست و به حامیانش مژده پیروزی در برابر حکومت پهلوی داد.[۴۳]
پس از چهل روز از واقعه ۱۹ دی، در تبریز، مراسم چهلم شهیدان ۱۹ دی در ۲۹ بهمن برگزار شد. بین شرکت‌کنندگان و نیروهای حکومت پهلوی درگیری به وجود آمد[۴۴] و به خشونت کشیده شد. ده‌ها کشته و صدها زخمی پیامد این واقعه بود.[۴۵]
قیام ۱۹ دی پیامدهایی نیز به همراه داشت: وحدت نسبی میان عالمان شیعه در مخالفت با حکومت پهلوی،[۴۶] به حاشیه رفتن عالمان و روحانیانی که به مدارا با حکومت پهلوی معتقد بودند،[۴۷] تقویت جنبه اسلامی انقلاب[۴۸] رهبری امام خمینی در نهضت انقلاب اسلامی[۴۹] و گسترش نهضت از گروه‌هایی خاص به توده مردم.[۵۰]
تک‌نگاری
برخی از کتاب‌هایی که با موضوع قیام ۱۹ دی نوشته شده چنین‌اند:
- جایگاه قیام ۱۹ دی ۱۳۵۶ در پیروزی انقلاب اسلامی نوشته ابراهیم طالبی دارابی: در فصل اول این کتاب به وضعیت سیاسی و اقتصادی حکومت پهلوی در دهه ۱۳۵۰ و عوامل، واکنش‌ها و پیامدهای قیام ۱۹ دی پرداخته شده است. در انتهای کتاب، متن مقاله احمد رشیدی مطلق و برخی اسناد مربوط به قیام ۱۹ دی آمده است. این کتاب توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی در سال ۱۳۷۹ش چاپ شده است.[۵۱]
- حماسه ۱۹ دی قم ۱۳۵۶ نوشته علی شیرخانی: این کتاب شامل خاطرات هفده تن از ناظران قیام ۱۹ دی از میان عالمان، طلاب و بازاریان است و توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی در سال ۱۳۷۷ش به چاپ رسیده است.[۵۲]
- آذرخش انقلاب، ویژه‌نامه قیام ۱۹ دی نوشته جواد ملایی‌پور: در این کتاب به علل و انگیزه‌های قیام و چگونگی، واکنش‌ها و پیامدهای آن پرداخته شده و توسط مرکز پژوهش‌های صدا و سیما، در سال ۱۳۸۳ش منتشر شده است.[۵۳]
نظر دهید